‘Leg je kin eens op je borst’
Als kind kreeg ik dat vaak te horen van mijn moeder wanneer ik ziek was.
En nu heb ik er geen moment over nagedacht totdat de dokter naast mijn bed stond en aan mij vroeg of ik mijn kin op mn borst kon doen.
Dat lukte niet.
Het volgende moment lag ik in de ambulance met loeiende sirenes op weg naar het ziekenhuis .
Binnen een half uur had ik een ct-scan en ruggenprik en in beide armen een infuus met antibiotica. Ook kwam de Kno arts omdat ik een oorontsteking, met loopoor heb.
Na 10 minuten was duidelijk dat ik een hersenvliesontsteking heb. Oorzaak: de oorontsteking.
Het volgende moment werd ik in een isolatiekamer gebracht want de bacterie die ik bij me draag was zeer besmettelijk.
Ik viel in slaap en toen ik wakker werd, werd me duidelijk dat ik wel een poosje in het ziekenhuis moest blijven.
En er werd me verteld dat ik echt dood ziek was.
Op dat moment voelde ik dat nog niet zo maar nu besef ik mijn des te meer dat ik echt heel erg ver weg was.
Na 24 uur antibiotica mocht ik uit de isolatie en dat was aan de ene kant fijn en aan de andere kan niet want daardoor kwam er om de zoveel minuten iemand mijn kamer binnen.
(Hallo prikkels)
Begrijp me niet verkeerd, het is natuurlijk super fijn dat er zoveel hulp is maar ik had alleen maar hoofdpijn, verschrikkelijke hoofdpijn en wilde alleen maar rust.
Na 8 dagen mocht ik t ziekenhuis verlaten en werd ik naar huis gestuurd met een ‘mobiel’ infuus. De antibiotica moest nog 24/7 gegeven worden voor de komende 10 dagen.
Inmiddels ben ik aan t einde van de kuur en ik kan niet wachten tot mijn lichaam weer zonder medicatie kan.
Dan kan ik voor mijn gevoel echt gaan herstellen.
Ik ben ontzettend dankbaar voor alle lieve berichtjes, kaarten en mensen om mij heen. Mijn man en kinderen hebben bewezen dat zij met zn 3en een ontzettend goed team zijn. En met zn 4en kunnen we de hele wereld aan.
Het is heel cliche maar als je op t randje hebt gestaan, besef je je pas wat je allemaal hebt en daar ben ik rete trots en dankbaar voor.
Ik kan niet wachten om de verjaardagen van mn meiden te vieren. En die van mezelf! Ik kan niet wachten op heerlijke zomerse dagen, buiten in de tuin. Ik kan niet wachten op heerlijke bakkies in de zon met vrienden en vriendinnen. Ik kan niet wachten op de bruiloft van een lieve vriendin. Ik kan niet wachten om weer aan de slag te gaan met kleuradviezen bij jullie thuis. Ik kan niet wachten om weer uit eten te gaan met mijn man en kids. Ik kan niet wachten om weer te dansen in de feestweek. Ik kan niet wachten om weer met mijn coach aan alle nieuwe ideeën voor Label 18 te werken. Ik kan niet wachten om weer op inkoop te gaan voor de webshop. Ik kan niet wachten om weer lange wandelingen te maken langs de mooiste plekjes in het westland. Ik kan niet wachten om in real life de eindresultaten van mijn interieuradviezen aan jullie te bekijken.
Ik kan niet wachten…
Voor mij begint 2024 nu pas en ik heb er vet veel zin in!
